انشا در مورد اسمان شب پایه هفتم صفحه ۵۲

مقدمه: همان طور که همه می دانیم ما چهار فصل داریم که آسمان شب در هر فصل زیبای خاصی دارد. زیبایی بکر و نابی که تنها با دیدن آن عظمت خلقت خداوند به ما یادآوری می شود و ما تنها در مقابل این شگفتی می توانیم زیر لب شکر بگوییم.

تنه انشا: شب یعنی فرورفتن دنیا و زمین در هاله ایی از سیاهی و ظلمات. اما سیاهی که نه ترسی دارد و نه وحشتی. بلکه ماهی زیبا و درخشان همراه با نور ستاره های چشمک زن دارد که گویی در آسمان در حال رقص و بالا و پایین پریدن هستند. شب لحظاتی است که دنیا و آدم ساعاتی را در آرامش و استراحت به سر می برند تا فردا و با روشنایی روز دوباره زندگی را از سر شروع کنند و به حیات خود ادامه دهند آسمان شب در بهار همراه با نسیم که صورت آدمی را نوازش می دهد و با عطر خوش بهاری مشام ما را قلقلک می دهد یا آسمان شب در تابسیتان با خنکای دلپذیر شبانگاهیش و یا آسمان شب در پاییز و نم نم باران و ستاره گانی که برای نمایش خود از یکدیگر سبقت می گیرند و یا آسمان شب در زمستان زیر ابرهای سیاه و گلوله های برف سفیدی که برروی زمین می نشیند و ستاره ها را در زیر خود پنهان کرده اند. این ها همه و همه به طور جداگانه نعمت های بی کران خداوند هستند که تنها گوشه ایی از این عظمت را به نمایش می گذارند.

نتیجه گیری: به هر جای جهان، به هر نقطه ی دنیا نگاه کنیم ، بزرگی خالق را با سلول سلول بدن لمس می کنیم.

انشای آسمان

#نگارش_یک

#متن_تولیدی

#درس_اول

‌‌

«بسم اللّه الرحمن الرحیم»

 

موضوع : آسمان

 

     به نام خالق آسمان و زمین؛ خداوندی که زمین را محل آرامش و آسمان را سقفی برایتان قرار داد. ( سوره غافر , آیه ۶۴ )

     آسمان.. شاید در لحظهٔ نخست که اسم آسمان را می شنوید،تنها رنگ آبی و ابر های به ظاهر نرم ذهنتان را احاطه کند؛ یا شاید پرنده های سرخوشی که در آسمان ها زندگانی می کنند به ذهنتان خطور کند.. اما،اگر آسمانی وجود نداشت،چه می شد؟ پرنده ها کجا قدرت پرواز خود را به رخ موجوداتی که از این توانایی عاجزند، می کشیدند؟ یا حتی، کجا می توانستیم باری دیگر لذت خیس شدن زیر اشک ابر هارا تجربه کنیم؟ به راستی که این حس به بیماری بعد از آن نیز، می ارزد!

     شاید من نتوانم پاسخی برای چنین سوالهایم پیدا کنم و شاید هیچکسی نتواند... اما قلم و ذهنم دست به دست هم می دهند و از رو‌ هم ‌نمی روند؛ به طرح پرسش های بی پاسخ خود ادامه می دهند و دلیل می شوند برای آنکه سوالهای من تمامی نداشته باشند..

     چرا می‌گویند بعضی ها از آسمان افتاده اند؟ چرا می گویند آسمان همیشه ابری نیست؟ یا اینکه چرا هرجا برویم آسمان همین رنگ است؟

     شاید آن بعضی هایی که از آسمان می افتند، خیلی خاص باشند؛ چون از آسمان افتادن کار هرکسی نیست! اما اصطلاحاً به افراد خودپسند،به افرادی که حس می کنند سرور تمام اطرافیان و تمامی انسانها هستند، می گویند طرف فکر می کند از آسمان افتاده! نمی دانند اگر قرار بود طرف آنقدر متفاوت و خاص باشد،از آسمان برایش پلکانی از طلا می ساختند تا به زمین برسد.. نه اینکه از آسمان رهایش کنند تا به زمین سقوط کند!

     یا اینکه می گویند آسمان همیشه ابری نیست، به یک نواخت نماندن زندگی یا ناپایداری خوشی ها و ناخوشی ها اشاره می کند.. عمر ناخوشی ها روزی به پایان می رسد و خوشی ها هم تا ابد مهمان کلبهٔ دوستانهٔ ما نمی مانند...

     آسمان زندگی ما هم به هرکجا برویم،همین رنگ است.. روزی زندگی بر وفق مرادش است و روی آبیِ خوش خود را نشانمان می دهد و روزی تهی از روی خوش و غنی از تیره دلیست!

     سوالهایمان بسیارند و ما در پاسخ به بیشتر آنها، عاجز! این خصوصیت ما انسانهای محدود است؛ با برخی جواب ها حداقل خودمان را قانع می کنیم اما برخی جواب ها خودمان را نیز قانع نمی کند! اما امیدوارم،آسمان زندگی تان هیچگاه ابری نباشد و بتوانید همچون پرندگان،در آسمانِ هدف ها و‌موفقیت هایتان خودنمایی کنید و امیدوارم هیچگاه آنقدر به خود غره نشوید که بگویند طرف فکر‌می کند که از آسمان افتاده..!

انشا میخوای ؟😉👇

⭕️ Ensha7.blog.ir

Https://telegram.me/ensha7Ensha.blog.irدریافت

عنوان: انشای عالی بنویسید.
توضیحات: ensha7.blog.ir

منبع = https://roozaneh.net/